Het eerste antwoord is natuurlijk iets in de trant van een knusse gezelligheid in de donkerte van de winter. En dat is het zeker. Van ouds is het verbonden met het zonnewendefeest of het germaanse joelfeest. De westerse kerk heeft hieraan het feest van de geboorte van Christus verbonden. In de oosterse kerk wordt de geboorte op 6 januari gevierd, gelijk met de doop en de wijzen uit het oosten (Epifanie, heet dit feest dan). In Australië gaan ze met Kerst barbecuen op het strand, schreef een collega; het is daar volop zomer. Een kerstboom met lichtjes en namaaksneeuw? Zou daar heel vreemd zijn; maar wie weet wat mensen allemaal doen omwille van de sfeer…

Natuurlijk weten we dat met Jezus’ naam op de lippen vele misdaden zijn begaan; maar ook heel veel góede dingen. Dankzij hem is er in onze gebieden sprake van barmhartigheid en inzet voor gerechtigheid. Kijk naar de ziekenzorg, het diakonaat, de inzet voor ontrechte mensen. Ziekenzorg, maatschappelijk werk, vormingswerk: het is ooit allemaal begonnen als geïnspireerd door Jezus, de kerstman van Bethlehem, de mens van Nazareth, de man met de kijkdoos. Heeft het iets opgeleverd? Via hem zijn wij een nieuwe, humane, mógelijke wereld gaan zien. Toch reden genoeg voor een heel groot feest?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten