Zakgeldboekje 1955

-

Tijdens de verhuizing kwam ik een doos tegen met jeugdherinneringen: matjes vlechten van de kleuterschool, tekenboekjes van de lagere school. Ook mijn zakgeldboekje uit 1955 vond ik terug. Toen was ik acht jaar aan het worden. Ik had de opdracht gekregen om van mijn zakgeld een boekhouding bij te houden. Mijn vader had het begin gemaakt; ik mocht het verder doen. Af en toe hielp hij mij ermee, dat zie je aan zijn toevoegingen.

Het was ook de tijd dat er ballpoints verschenen (zo heetten die toen). In het begin waren ze vreselijk: ze lekten en vlekten alle kanten op en schreven erg haperend. Dat kun je hier ook waarnemen, zie rechtsonder. Met inkt schrijven ging veel beter.

Wat zien we nog meer? Dat ik eigenlijk véél zakgeld kreeg! Ik zie bedragen variërend van 1-1,50 gulden. Ik zat op zwemmen, kocht graag nogablokken (zie tekening links), zat op gym, droeg bij aan de zending en 's zondags gaf ik geld in de kerkcollecte. Zoute griotten (wie kent ze nog?) vond ik ook lekker. De categorie bandplakken komt héél veel voor, valt op!

's Woensdags spaarde ik een kwartje. Daarmee ging ik dan naar het postkantoor. Dat was in een serre van een herenhuis aan de Nieuwstraat; het opengeschoven raam was het loket. Als ik mijn kwartje aan meneer Roggeveen gaf, kreeg ik daarvoor een plakzegeltje met een eekhoorn erop. "Wie spaart in de tijd, heeft wat in de nood",  herinner ik mij nog als de reclameleus van de Rijkspostspaarbank.

Luchtballonnen (10 ct.) en vishaakjes (2,5 cent) kom ik ook regelmatig tegen. En tabak, 85 cent. Voor een oom of opa gekocht, denk ik. Ook heb ik een keer een hark betaald (3,20); waarschijnlijk had ik er een opzettelijk gesloopt en moest ik die dus vergoeden. Zo werd ik door pa opgevoed. En een pan, voor 4,29. Droeg ik zóveel bij aan het huishouden? Wie zorgde er eigenlijk voor de inkomsten? Ik toch niet?

In de administratie komt ook voor dat ik op 27 juni 1955 één cent heb gevonden; die werd bij mijn kapitaal opgeteld. Cigaretten voor oom Wim: 50 ct. Rol pepermunt: 10 cent.

Op 29 augustus, dus precies 55 jaar geleden, kocht ik een springkikker voor 20 cent. Ik zie ze nog voor me: een blikken kikker-bovenkant, met daaronder een rubberen rolletje plus een slangetje met knijpbal eraan. Als je daarin kneep sprong de kikker een eind weg en moest je meerennen met je slangetje en je knijpbal. Eind september gaf ik 2,30 uit aan nieuwe klompen en 2,70 aan leren klompsokken, samen dus 6 gulden. Wel veel toen voor een kind van bijna acht jaar...
-