China-2: eerste indrukken; acupunctuur

-
Af en toe een berichtje...

Met de KLM vlogen we van Schiphol naar Shanghai, 11 uur vliegen over bijna 10.000 km. Je moet de nacht zien door te komen met te weinig beenruimte, te weinig ligmogelijkheid, etc. Toen we binnen China vlogen van Shanghai naar Beijing, was er - tot onze grote verbazing - véél meer beenruimte èn betere catering! Toen vlogen we met een Airbus-300 van China Southern, en niet met een Boeing 747.
Om 10 uur lokale tijd arriveerden we. M'n zus Erna wachtte ons op; gezellig! Vanaf het vliegveld zagen we de riviermonding met heel veel grote vrachtschepen. Graag waren we met de Maglev (trein, magnetic levitation) naar Shanghai gegaan; die rijdt geloof ik 8 minuten over 35 km. met een topsnelheid van 430 km. per uur, om maar iets te noemen.

De stad is adembenemend; de eerste indrukken zijn overweldigend. wat groot allemaal, en wat hoog! En wat modern, en niet te druk. Je verwacht tienduizenden chinezen op de fiets te zien, maar ze rijden nu op een electrische scooter; een enkeling heeft nog een plofscooter.



Als we aankomen in het gastenverblijf, mogen we niét gaan slapen. Tegen de jetlag moet je in beweging blijven en in het daglicht. Dus na ons geïnstalleerd te hebben, gaan we direct de straat op, de omgeving verkennen. Zij en haar man wonen midden in de franse concessie, een prachtige wijk. Na de lunch mogen we 10 minuten gaan liggen; daarna weer verder, actie!

Met Eric gaan we op bezoek bij dokter Fong, een acupuncturist. Hij woont ook in het centrum, maar wel 11 km. verderop. We zitten met 10 patiënten in een kamertje van 4x4 meter. Daar gebeurt het allemaal. Op het buro liggen steriele, voorverpakte naalden, potjes met watten, en rolletjes moksha, Chinees wild gras. En bakjes voor het afval; en dossierkaarten - dat is het. Zie de foto's. Hij voelt je pols en stelt zo z'n diagnose, die blijkt te kloppen. We hadden geen klachten aangemeld, maar die waren er wel, wisten we. Ik heb bv. een tennisarm. Hij steekt naalden in m'n beide armen; daarna zet z'n vrouw er rolletjes wild gras op; dat wordt aangestoken en begint dan te gloeien als een sigaar. Op een gegeven moment voel je de warmte via de naalden je arm binnengaan. Ik hoop dat het helpen zal. In iedergeval wilden we ook dit heel graag meemaken!

's Avonds eten we heerlijk bij hen thuis; daarna maken we knikkebollend ons bezoekprogramma rond; we gaan pas om 23 uur naar bed - sjonge, wat een lange, lange dag!
-