Gevuld met leegte

-
Af en toe een gedicht van Annemarie Baum, geboren 1914 in Köln, gestorven december 2010 te Velp (Gld). Overgenomen met toestemming van de rechthebbenden.

Gevuld met leegte

Wachter bij de muur, open de poort,
Laat mij intreden in het land van licht en vrede.
Ik ben zo moe en tors de zware last
van malend denken, dwalend zoeken , twijfelend vragen . . .
Wachter bij de muur , laat mij in.

Te smal is de deur voor mijn vracht,
Ik moet haar achterlaten;
Leeg moet ik zijn om in het land te mogen komen,
waarnaar mijn hart zo zeer verlangt,
waarvan de muur mij scheidt . . . .

Wachter, hier is de schaal van mijn hart,
vul haar met leegte
en laat de poort wijd open gaan.

Schaal van mijn hart, gevuld met leegte,
waaruit een witte vlam opstijgt,
die tot een laaiend vuur ontbrandt
dat niet verteert, een meer van milde warmte.

Schaal van mijn hart, gevuld met leegte,
Een brandend meer van liefde, die overvloeit
Tot stromende rivieren
Die vruchtbaarheid en leven schenken,
niet meer tot stilstand komend
zolang de schaal leeg is van zware lasten…
maar gevuld met leegte.
-