Ooijpolder

Wandeling op zondag 5 augustus 2007

Om 9.45 uur parkeren we bij het Valkhof en lopen onder de Waalbrug door. De klokken luiden, de kerkdiensten beginnen. We zijn vrij, maar niet voor lang meer, want morgen verwachten we 15 gasten uit Roemenië – dus: nu kan het nog even, en het is prachtig weer!

Als we bij de rivier aankomen is het eerste wat ons opvalt het kampement met kampvuur van Nijmeegse zwervers en daklozen, op het strand van de Waal. Je bent ineens in een totaal andere wereld, en eigenlijk toch ook hartje stad! En wat een brede stranden met prachtig wit zand! Even verderop komen we konik-paarden en weet ik wat voor soort bijzondere runderen tegen, die daar zijn losgelaten. Heel exotisch allemaal, en dat met de Waalbrug op de achtergrond….

Op een gegeven moment moeten we even van de rivier af naar een verharde weg toe, richting steenfabriek. Het is rommelig, en het terrein rond de oude steenfabriek is werkelijk ten hemel schreiend, zoveel vuil, rotzooi, roest, onrust, ogenpijn.

We lopen gauw door en komen op een landbouwpaadje, omgeven door vele bomen en struiken. Hier is het rustig. Wanneer we op de Geniedijk worden geleid, zien we vlakbij een ooievaar op haar/zijn nest. Vanaf de uitkijktoren hebben we een fraai uitzicht over de omgeving.

Als we weer een dijk en asfaltweg zijn overgestoken, gaan we even richting Bisonbaai en dan naar de oever van de Waal. Daar zijn prachtige wilgenbossen weer met runderen, maar ook – en dat is nog weer meer bijzonder – met een naaktstrand met homo’s. Omdat we vroeg zijn, zijn er nog maar een paar stellen. Wij nestelen ons onder een bremstruik tegen de hete zon in deze zandwoestijn en drinken wat en eten een hapje. Even later staat er weer een stel voor onze neus; we merken dat ze wat teleurgesteld zijn zijn dat ‘hun’ plekje al door ons bezet wordt. We melden dat we over 8 minuten verder gaan. Ze zetten zich 10 meter verderop neer, ontkleden zich en genieten van het mooie weer. We vinden het wel een leuke ambiance, deze ongedwongenheid.

Op onze tocht langs de Waal en op het pad naar en langs de Bisonbaai komen we nog heel wat blote vrienden tegen, daarna blote heterostellen op het strand en in het struweel, en dan volgt het laatste deel met het gewone volk uit Nijmegen en omstreken. Kinderen en volwassenen kunnen er heerlijk zwemmen en badderen. Het is een idyllisch geheel, telkens weer met van die runderen en/of paarden. Prachtig!

Bij herberg De Oortjeshekken drinken we een capuccino met appeltaart erbij, waarna we richting Ooij verder gaan. We laten het dagtoerisme achter ons en komen binnen in een verstilde wereld met prachtige poelen en vijvers, oude boerderijen, een tot woonhuis verbouwd kerkje en een grote Cadillac.

Via een verharde weg langs een verhoogd transformatorhuisje komen we uit bij de Tien Geboden, tien arbeidershuizen tegenover de Oude Waal. Daar zijn veel watervogels te zien en de wilgenstaarten bloeien prachtig.

Vlak voor de Waalbrug eten we een schepijsje: banaan of vanille, en gewoon ouderwets. Niks sappig, smakelijk Italiaans ijs – nee, gewoon van vroeger.

Als we weer in Nijmegen aankomen zien we de verdedigingstorens van het Valkhof. We gaan bovenlangs en bekijken de resten van de slotkapel van Frederik Barbarossa.

De oude Valkhofkapel is op deze zondag ook open. Deze is prachtig van vorm en sfeer en heeft een overweldigende, rustgevende uitstraling, mede omdat de kapel van respectabele ouderdom is.

Omstreeks 14.45 uur stappen we weer in de auto en zijn dan om 15 uur weer thuis. Zeer aanbevolen wandeling – alleen dat lansg die steenfabriek was tien keer niks. Maar dat had je al begrepen…