We vertrekken in de loop van de morgen eerst naar Chaam (Noord-Brabant), waar m’n zus met haar man op de camping een kringloop runt. Ze hebben in een stacaravan een winkeltje opgezet, dat binnenkort 2x zo groot gaat worden. We bewonderen hun nieuwe huisje op de Flaasbloem, lunchen bij hen en bekijken hun variant op ‘De Tijdspiegel’. Daarna rijden we met hen België in via Baarle Hertog, om naar een Widar-winkel te gaan, die wordt gerund door gehandicapten. Daar kopen we biologisch brood en andere lekkere dingen; we zitten op een zonnig terras temidden van akkers en bossen. Wat een rust! Daarna tuffen we via Turnhout en Hasselt naar Maastricht, en steken door naar Gulpen. Het huis van Jo Beckers, partner van Ida’s zus Elise, vinden we aan de Groeneweg zonder problemen.
’s Avonds maken we een eerste wandeling van zo’n 10 km en genieten van het warme avondlicht. We gaan aan het eind van de straat de berg op, steken tussen graan- en maisvelden en bossen door naar het idyllische minidorpje Ingber, gaan dan richting provinciale weg, steken die over bij De Hut en gaan door het landschap richting Euverem. We komen langs camping Osebos en gaan via een voetpad langs de weg terug naar Gulpen. Heerlijk de benen gestrekt!
Zaterdag 28 juli
’s Morgens regent het en doen we wat inkopen, ‘s middags gaan we op pad. Het weer wordt beter. We gaan weer aan het eind van de straat (de Groeneweg) de berg op, nu richting Berghof. Daar zijn de mooiste eeuwenoude boerenhoeven te bewonderen, deels met vakwerk, maar meestal van brokken steen uit de mergelgroeven gebouwd. Dan gaat het naar het Gerendal, waar veel orchideeën bloeien – maar het seizoen is al een maand voorbij. Aan de overzijde nemen we de langere route richting IJzeren. De zon schijnt en het wordt warm! Dan gaan we links richting Scheulder, waar we bij het enige café dat van de middenstand nog over is, van een kop koffie mét vlaai genieten. Daarna binnendoor weer terug naar Gulpen. In de ruim 3 uur lopen we zo’n 15 km. Op de Markt in Gulpen vinden we nog een plekje op het volle terras voor de pizzeria. Salade en pizza smaken heerlijk!
Zondag 29 juli
Eerst gaan we naar de kerkdienst in de ‘Toeristenkerk’ in Gulpen en zitten naast collega Joen Drost, die een vrije zondag heeft. Een vrouwelijke collega ds. Streefkerk gaat voor op aansprekende wijze. Het gaat over het ‘Onze Vader’. We blijven koffiedrinken, kopen de jeugdbijbels van Nico ter Linden en gaan daarna thuis lekker zondags lunchen. Het weer is bar slecht: het is erg donker en steeds regent het. Geen wandelweer.
We gaan daarom naar Maastricht en parkeren bij het Bonnefanten-museum. Een prachtig gebouw, waar we tot 17 uur vertoeven. Dan is het weer onverwachts helder en zonnig en gaan we de stad in. We sjouwen nog 2,5 uur rond om de prachtige oude binnenstad te bekijken met huizen uit de 14e en 15e eeuw. Toevalligerwijs kunnen we ook nog even in de St. Janskerk terecht, waar zojuist een Engelse avonddienst is afgelopen. Daar krijgen we koffie en kunnen we even rondkijken. De St. Servaas is al dicht, maar de OLV-basiliek kunnen we wel bekijken. We bezoeken alle pleinen, eten een patatje op het Vrijthof, bewonderen de Hellepoort en omgeving, en gaan rond 19.30 uur weer op huis aan. Dat was zo’n 10 km., denken we.
Maandag 30 juli
Het is aardig weer en we hebben zin in een flinke tocht (20 km), de zgn. Geuldal-wandeling, deze keer zuidwaarts. Via de Teheuxweg (achter het centrum van Gulpen) gaan we naar de Akerweg en de Oude Akenweg. Via Hommerig komen we terecht in Overgeul, bij Mechelen. Bij de bovenste molen steken we door naar Hurpesch en wandelen zo langs de boorden van de Geul tot Wingbermolen. Bij een fruitstal houden we middagpauze en eten onze boterhammen onder een afdak, want er breekt noodweer los. Allerlei wandelaars zoeken daar hun toevlucht en er wordt gezellig gepraat.
Als het zo’n beetje weer droog is, gaan we omhoog naar Epen, steken door naar Schweiberg en dan naar Bissen. Daar gaan we steil omhoog richting Overgeul, maar het blijkt de verkeerde richting. We lopen bijna een rondje door het bos om het golfterrein heen en komen dan in het Wageler bos. Dat doorsteken we en via de Dikkenbergbosweg volgt een steile afdaling. Dan klimmen we weer op naar Berghem. Daar steken we door naar het sportgebied van Gulpen en gaan zo weer naar huis. Het is een wandeling van een uur of vijf, met steeds beter wordend weer.
Thuisgekomen maken we een maaltijdsalade klaar, want veel zin in koken hebben we niet. Ida leest een boeiend boek van Gabriël Garcia Marquez ‘Liefde in tijden van cholera’. Zelf heb ik eigenlijk geen zin in lezen, behalve de VPRO-gidsen en de NRC’s die er nog liggen. Af en toe kijk ik wat tv.
Dinsdag 31 juli
Om 10 uur gaan we naar ds. Joen Drost voor een bak koffie en om even bij te praten; hij is al 9 jaar in Gulpen en Vaals en bewoont een schitterende moderne pastorie met dito tuin. De tuin is in terrassen aangelegd op de berghelling achter de Toeristenkerk; in de tuin is ook een kleine begraafplaats, een plek om te barbecuen, enz. Joen is al meer dan 30 jaar dominee in Limburg; hij is drie jaar eerder dan wij in Utrecht theologie gaan studeren.
Het belooft een prachtige dag te worden, dus we gaan ervoor! Eenvoudig gezegd lopen we de Geuldalroute nu in noordelijke richting, aan de oostzijde van de Geul naar Valkenburg. Het mooiste is het laatste stuk vanaf Schin op Geul, met de mooie oude kerk (fundamenten uit de 9e eeuw). Daarna loop je onderaan een berghelling door een bomenlaan langs de Geul Valkenburg binnen.
Aan onze linkerhand zien we kastelen als het Genhoes (met een dikke vierkante toren uit de 11e eeuw), kasteel Schaloen en kasteel Oost, bekend van congressen en chique bruiloften. Allemaal interessant en boeiend en heel verschillend.
In Valkenburg lopen we letterlijk onze collega Saskia Delvendahl uit Arnhem met man Otto tegen het lijf, die op vakantie-doorreis zijn en hier ook even pauzeren. We eten onze boterhammen op, drinken samen koffie en aanvaarden dan weer de terugtocht, nu langs de westelijke kant. Hun aanbod om ons helemaal naar Gulpen terug te brengen met het busje klinkt aantrekkelijk, maar we slaan het af. Het Geuldal is tè mooi om niet te lopen. Echt een vijf-sterren-landschap.
We gaan door weilanden en beboste stukken heen en volgen de Geul, die omzoomd is met roze-rode springbalsemienen. Bij Wijlre zien we de oude watermolen en de brouwerij van Brand Bier. Omstreeks 16.30 uur zijn we – na 5 uur en 20 km – weer thuis. We puffen even uit en gaan om 17 uur naar de pannenkoekmolen in Gulpen. Daar eten we een heerlijke hartige pannenkoek en vertrekken om 18 uur alweer richting Wittem, om de Open Avond van het klooster van de Redemptoristen mee te maken. We lopen via de Gulpenerberg (156 m.) en bekijken het Mariabeeld op de top.
Door een navigatie-foutje lopen we te ver door en komen we in Partij terecht, bij het klooster van de Redemptoristinnen. We moeten teruglopen naar Wittem. Daar begint om 19 uur een vesper voor toeristen, met aansluitend een rondleiding door het klooster.
De vesper is kort en krachtig (20 minuten), met bekende liederen, een Evangelielezing en een verhaal. Er zijn zoveel oude en jonge kerkgangers (meer dan 200), dat er stoelen moeten worden bijgezet! Daarna worden we in 8 groepen van 25 personen verdeeld en volgt een uitgebreide rondleiding. Wij hebben de vroegere rector Henk Erinkveld als gids. Hij doet het uitstekend en met veel humor en veel relativeringsvermogen, wat betreft het zogeheten rijke roomse leven. Dat duurt wel tot 21.15 uur. Daarna hebben we wat gedronken in de ontvangstzaal, waar o.a. ook het bekende Gerardus-bier werd geschonken.
De kerk is een bedevaartsoord geworden voor de H. Gerardus Majella en wordt nog altijd door velen bezocht, zodat er na eerdere uitbreidingen een nieuwe kerk naast gebouwd moest worden. Deze is modern, licht en practisch. Het klooster wordt intensief gebruikt voor cursussen en voor de training van vrijwilligers van parochies in de omgeving. Ook aan het klooster zijn zo’n 100 vrijwilligers verbonden! Zie ook http://www.kloosterwittem.nl/
Tijdens de rondleiding heb ik veel foto’s gemaakt, omdat ds. Herman Hegger daar als r.k. jongeman zijn priesteropleiding is begonnen. Hij woont in mijn wijkgemeente in Velp. Hij is in 1947 uit de RKKerk gestapt en een felle bestrijder van Rome geweest. Zijn boek ‘Moeder, ik klaag u aan’ was in de 50er jaren zeer bekend. Hij heeft veel uitgetreden priesters opgevangen in Velp. Onlangs verscheen zijn 32e boek. De teneur is tegenwoordig heel anders, veel milder, de verzoening zoekend en de oecumene stimulerend. Verschillen tussen de kerken zijn er, maar we moeten niet vergeten dat we in Christus één zijn. Vorige zomer herkreeg hij van de PKN zijn predikantsrechten; in september is hij toen in de Grote Kerk in Velp voorgegaan. Ik wil hem verrassen met de foto’s en met de hartelijke uitnodiging van het klooster om daar eens met zijn vrouw te komen logeren.
In de avondschemering wandelen we terug naar Gulpen en hebben er dan weer zo’n 10 km opzitten, dus totaal 30, die dag. We komen totaal op zo’n 85 wandelkilometers in het Limburgse heuvelland. Ons uithoudingsvermogen neemt iedere dag toe!
Woensdag 1 augustus
Vandaag is onze dochter Maria jarig. We gaan haar opzoeken in Amsterdam. We rijden via Valkenburg en bekijken daar eerst de prachtige tuin van kasteel Schaloen, die enorm uitgebreid is en prima gedocumenteerd. Ook de watermolen langs de Geul is de moeite waard. Het is al 13.15 uur als we weer bij de auto zijn en goed half twee als we vanuit Valkenburg richting Amsterdam vertrekken. Na een vlotte reis van ruim 2 uur komen we daar aan.
Maria heeft een heerlijke kwarktaart gemaakt (haar geheim: tweemaal zoveel citroenrasp en –sap erin als aangegeven). Dochter Anneke uit Arnhem is er ook met de kleine Julia. Ida en de dochters rijden nog even naar Durgerdam, zo pittoresk gelegen aan het IJmeer… Klaas doet een dutje en vangt dochter Dineke op, die om half zes aankomt uit Haarlem.
Om 19 uur worden we in ‘Il Forno’ verwacht, de Turkse pizzeria vlakbij. Jurgen (de man van Dineke) is daar dan ook aangekomen.
We eten heerlijk, nemen rond een uur of tien afscheid en rijden dan naar Arnhem. Dit was een heerlijke vakantie waarin we, hoewel het slechts 6 dagen waren, toch een echt vakantiegevoel hadden. Lichamelijk hebben we ons flink ingespannen en geestelijk zijn we heerlijk uitgerust!
Klaas en Ida Eldering
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten