-
Gisteren dienst gedaan in mijn eerste gemeente: Assendelft (Zaanstreek). Om 8 uur van huis, om 9.30 uur daar - heerlijk, met de ochtendzon in de rug door een mooi zomers landschap. En dan de begroetingen en de herkenning. Het blijft toch een bijzondere band.
De kerkdiensten houden ze daar op de orgelgalerij, al 40 jaar lang. Het orgel is een halve slag gedraaid - en zo is er ruimte voor 60 mensen, wat genoeg is. Beneden in de kerkruimte zelf staan orgels van Flentrop opgeslagen. De begraafplaats ligt rond de kerk, nog altijd. Als je daarover loopt, komen veel herinneringen boven, levensverhalen, beelden.
Er zijn 25 kerkgangers - niet zo veel, eigenlijk. Voor de jongere generatie ben ik natuurlijk een onbekende, verre, ouwe dominee - dus die zijn er niet. Maar dat mag de pret niet drukken. Als bijzondere verrassing zit de vroegere organist (uit mijn tijd) op het orgel; die is met zijn vrouw toevallig bij zijn zoon in Assendelft, dat weekend. Hij heeft geruild met de huidige vaste organist - dus dat is feest!
Voor en na de dienst even bijpraten met deze en gene; daarna koffiedrinken op een boerderij bij een stel, dat inmiddels 40 jaar is getrouwd. Daar eten we een hapje en bekijken het bedrijf. Daarna gaan we door naar Guisveld, een oude vriend opzoeken in het verpleeghuis. Dat komt prachtig uit, want deze week is hij verder niet thuis: hij gaat een week varen met de Henri Dunant. De gesprekken met hem steken direct af naar de diepte - bijzonder!
In de loop van de middag vertrekken we naar Berkel en Rodenrijs, bij Rotterdam. Even mijn moeder bezoeken, die binnenkort 87 jaar wordt en het inmiddels weer goed maakt (na twee heupoperaties). Ze heeft voor ons asperges geschild en gekookt, aardappelpuree gemaakt, gezorgd voor twee soorten aspergesaus, gekookte eieren, rolletjes ham, gebraden rosbief, een griekse salade met twee soorten dressings: ze doet het fantastisch!
Na de avondkoffie gaan we nog even de tuin in, wat potplanten in mandjes doen en zo, en wat onkruid wieden. Als ik weer naar binnenga en me afvraag waar ma toch blijft, blijkt ze in de tuin van de buurman bezig te zijn om de hagewinde eruit te trekken. "Want dat spul steekt zomaar over naar mijn tuintje", zegt ze dan - en zo is het. Het gaat best aardig met haar, geloof ik.
-
14 juni 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten