In mijn preek van afgelopen zondag over 'navolging' (Lucas 14,25-33) citeerde ik Gollwitzer.
Navolging betekent kennelijk: nogal wat prijsgeven. De Duitse theoloog Helmut Gollwitzer weet uit ervaring wat dat is: hij heeft jaren in Russische krijgsgevangenschap doorgebracht (boek: `En voeren waarheen gij niet wilt'). Daar en toen is hij gaan begrijpen, wat navolging betekent.
Het is niet Jezus inbouwen in je gewone bestaan, maar het is: bréken met je gewone bestaan.
Niet zo'n beetje verder hobbelen in het ouwe vertrouwde spoor, maar je door hem laten ont‑sporen.
Niet Jezus opnemen in jouw familie, maar je laten opnemen in zijn `familie'.
Niet jouw bestaan opsieren met een algemeen en onbetwijfeld christelijk geloof, maar de weg naar het Koninkrijk verrijken met jouw aanwezig heid daarop, ook zònder geloofszekerheden.
Niet allemaal offers brengen in de tempel en daarbuiten ook nog bloed vergieten tot de lieve God ervan walgt, maar òphouden met al die liturgie, die niks anders is dan het continubedrijf der religie; ga eindelijk eens gerechtigheid doen aan wie kwetsbaar is en niets waard.
Niet je gewone burgermans‑ of burgervrouws-bestaan voort zetten met Jezus aan je zij, maar daaruit uitbreken in de navolging van hem, als het erop aankomt.
-
Posts
1 opmerking:
Kedves Klaas!
Sajnos, keveset értek a blogodból... De nem is ezért írok, hanem szeretném elkérni a postacímedet, mert küldenék valamit!
Szeretettel: Bereczky Örs (www.orsvezer.freeblog.hu, bereczky.ors@gmail.com)
Een reactie posten