Geestelijke groei

-
Af en toe een gedicht van Annemarie Baum, geboren 1914 in Köln, gestorven december 2010 te Velp (Gld). Overgenomen met toestemming van de rechthebbenden.

Geestelijke Groei

Ik kwam als kind,
Speels, vrolijk, vol verwachting,
Vertrouwend, argeloos.

Ik was een kind nog
En moest ervaren,
Hoe nauw de weg soms is
tussen verdriet en geluk,
tussen pijn en hoop.
Ik wist niet hoe,
Ik wist niet waar vandaan,
Maar soms heb ik
Een onbeschrijfelijk geluk gevoeld,
alsof een zachte stem mij riep,
heel even maar….

Lang is de kindertijd voorbij,
Het speelse kind is nu volgroeid.
Hard was het leven vaak,
En koppig vocht ik steeds terug.
Waar bleef die stem?

Och dat was een kinderlijke droom misschien.
Daarvoor was nu geen tijd meer.

Ik, ik , ik …..Ik moet zo veel,
Ik wil, ik heb geen tijd meer,
Ik moet presteren…..
Bij tegenslag ontviel de moed:
Ik had gefaald …..
Ik weet niet hoe het is gekomen,
Ik werd opnieuw geraakt.
De draad, die door mijn jeugdig leven liep,
Heb ik weer opgepakt.
Het zaad, dat in mij werd gelegd
bij het begin,
dat wil nu open breken,
drijft wortels in de grond.
Een bloemknop, heel voorzichtig,
Begint te zwellen,
pril nog , teken van hoop….

Waar komt die groei vandaan?
Wat is zijn kracht?
HIJ heeft mij aangeraakt,
Het Goddelijk licht heeft mij bezield.
Ik weet dat eens
de bloem zal opengaan.
-