Gods troubadour

-
Af en toe een gedicht van Annemarie Baum, geboren 1914 in Köln, gestorven december 2010 te Velp (Gld). Overgenomen met toestemming van de rechthebbenden.

Ik ben Gods troubadour,
mag van zijn Liefde zingen,
die mij vervult,
die mij omspoelt,
de oergrond van mijn Zijn.

Ik ben Gods troubadour,
Hij heeft mij aangeraakt,
op weg gezet;
ik kan niet meer terug,
ook als het steil omhoog gaat,
de weg bezaaid met dorens.
Ook als de afgrond dreigt,
mijn stem verzaakt,
mijn mond verstomt:
ik blijf zijn troubadour,
ook dan . . . . . .

Ik ben Gods flierefluiter -
soms ben ik als een vogel,
als een bloem, een vlinder,
als een spelend kind,
dat lachen kan en huilen,
zo argeloos en vol vertrouwen,
geborgen in zijn kracht.

Of troubadour, of flierefluiter:
ik ben zijn instrument.
Zijn geest beademt mij:
en ik moet van hem zingen.
-