13 februari 2011

Lief en onschuldig

-

In deze bundeling van dagboekfragmenten beschrijft Margreet Blanken haar gevecht om haar moeder, die zeer moeilijk toegankelijk is. Margreet Blanken is volkomen eerlijk over zichzelf, haar gevoelens, woede, teleurstelling – maar ook over het licht dat heel soms doorbreekt.

Bijzonder vind ik hoe ze zoekt naar mogelijkheden om dicht bij zichzelf te blijven en authentiek te blijven en zichzelf niet te verliezen in boosheid, haat of wrok. Ze ziet niet alleen die moeilijke kant van haar moeder, maar ze vecht ook met zichzelf om de compassie te kunnen blijven voelen en ervaren – een uitermate moeilijke strijd. Ze heeft het als een soort roeping gezien om dit uit te houden en te volbrengen. Echt een ‘document humain’... Het is werkelijk aangrijpend hoe ze schrijft over haar moeder, over haarzelf, over hun relatie die maar geen relatie worden wil, behalve op het einde. En dan sterft haar moeder op Goede Vrijdag 2008 om 3 uur ’s middags...

Het doet me sterk denken aan het gevecht van Etty Hillesum, die alles op alles zet om het menselijke in zichzelf te bewaren en te redden, midden in een oorlog van haat, vernietiging en razernij.

Wie zich herkent in zo'n moeizame relatie met een oude moeder of vader en daarin naar een weg zoekt om jezelf niet te verliezen: lezen, dit boek!

Lief en onschuldig, door Margreet Blanken, 122 p., uitg. Free Musketeers, Zoetermeer, prijs € 16,95
-

Geen opmerkingen: