Zondag

Wat er zoal voorbijkomt op een zondag....
's Morgens dienst gedaan; het ging over het dochtertje van Jaïrus, dat op sterven ligt en ook overlijdt, maar door Jezus mag opstaan, en de bloedvloeiende vrouw, die onrein is en geen leven heeft, Als Jezus onderweg is naar dat stervende meisje, komt zij ertussen met haar levensverhaal en houdt hem dus op. Dat is het bééld dat bij mensen bestaat van dit verhaal (Marcus 5,22-43). Het boeiende is dat het ene verhaal het andere omsluit, als een buitenkant een binnenkant.
Binnenin staat het verhaal van de bloedvloeiende vrouw; alsof zij het innerlijk beeld is van dat meisje dat het leven liet. Zou dat kunnen? Al dat bloedverlies is toch verlies van levenskracht? En hoe zit het dan omgekeerd? Zou dat meisje in haar sterven en opstaan het uiterlijk beeld kunnen zijn van die vrouw, die als het ware uit de dood mag opstaan en leven gaan?
Ik denk dat ik de kern wel te pakken had, maar dat het te litterair was. Als dominee merk je dat met name aan de bedankjes en de reacties die je bij het koffiedrinken of bij de uitgang wel of niet krijgt. Gisteren dus geen reacties; dat zegt het meest! Volgende keer dus anders.

Uit de kerk weer naar huis gelopen. Eerst een borrel; daarna even een boterham en een beschuitje eten en een dutje doen, want de nacht is meestal kort: van 01-07 uur. Omdat Ida ook dienst had, had ik de lunch wat uitgebreider gemaakt, zoals eieren gekookt, jam, kaas en vleeswaren op tafel, biologische karnemelk, etc. Daarna het middagdutje - heerlijk! Dan start je daarna weer from scratch.

Middag
Vervolgens met de auto naar Beekhuizen, de Ossendaalselaan. Even gekeken bij de crypte op de begraafplaats van kasteel Biljoen. Alles is onder het zand; het is eigenlijk niet terug te vinden. We zwerven de Veluwezoom over en maken een rondje om de vijver van Beekhuizen. Wandelend langs de beek zijn we na een uur terug bij de auto. Ida moet dan altijd even een stuk hardlopen. Vandaar naar Ida's vader (95 jaar) in een aanleunwoning van Vreedenhoff, Arnhem. Het gaat hem aardig goed. Even geholpen met een onwillige parasol, en even bijgepraat. Daarna ben ik te voet teruggegaan naar Velp, door het nieuwe tunneltje heen (onder de A12) en over het Hans Driessenpad. Als ik naar onze flat oversteek, rijdt er net een ambulance weg. Blijkt de buurvrouw niet goed geworden te zijn, hoor ik later. Ik kijk vervolgens naar het slot van de eerste Tour-etappe, gewonnen door Sagan. Daarna nog even mailen en internetten.

Avond
Ik besluit niet naar het smartlappenkoor te gaan (we repeteren op zondagavond), en ook niet naar de avondkerkdienst bij ons om de hoek. We eten samen de restjes van zaterdag op - heerlijk! Met verse salade erbij en een restje ijs toe.

Na de afwas stappen we op de fiets en gaan naar het Lathumse Veer, bij Velp, aan de IJssel. Een prachtig plekje, zeker zo in het avondlicht. We zien de ooievaars bij boer Eggink, een visdiefje boven de IJssel, aalscholvers, buizerds, en vele, vele andere soorten struik- en weidevogels. Het veer bij Eggink bestaat al lang niet meer; nu vaart er een pontje bij Rheden. Maar je kunt helemaal bij het water komen (zie foto). het licht, de rust, de vogels, de stilte, de snelstromende IJssel... een groot genoegen. We fietsen verder langs de IJssel, tot we bij de Dorpskerk van Rheden komen. Een juweel, werkelijk. Twee weken geleden maakte ik daar nog een foto van. We gaan door Rheden heen en fietsen langs de schitterende Veluwezoom over de dorpenroute terug naar Velp. De dorpenroute is de oude provinciale weg tussen Arnhem en Zutphen, die de dorpen langs de Veluwezoom met elkaar verbindt. Na een uur fietsen zijn we rond 21:30 uur weer thuis.

Denkend aan al m'n oudjes hier in Velp, kijk ik op RTL4 nog een poosje naar Benidorm Bastards. Heerlijk, echt genieten en lachen. Ik zou er zelf ook volop intuinen, geloof ik... Daarna zie ik nog de laatste 20 minuten van de EK-finale Spanje-Italië. Ik begrijp er niets van: de Spaanse voorhoede kan zomaar door de Italiaanse verdediging heenlopen, ze staan overal vrij, de Italianen doen niks. Wat is hier aan de hand??? Geen wonder dat het 4-0 voor Spanje wordt. Proficiat!


The big silence
Daarna vanaf 23:30 op de KRO gekeken naar The big silence, deel 2, over een aantal mensen die 10 dagen de stilte ingaan, in een klooster in Engeland. Niet woorden, niet preken veranderen een mens, maar de stilte. Echt een must voor wie in spiritualiteit van welke snit ook is geïnteresseerd!