Kruis

Deze afbeelding laat een gesloten drieluik zien met een oranjerode ondergrond. Daarop afgebeeld Jezus, die het kruis draagt. Ik kon de gegevens niet meer achterhalen, maar ik meen dat het uit Aken komt en geschilderd is rond 1450.

Het heeft niet de bedoeling spectaculair te zijn of medelijden te wekken of indruk te maken. Het is een heel kwetsbaar geheel en zeker niet uit op sensatie. Enerzijds lijkt het tegenovergesteld aan de stampvolle kruisdragingstaferelen van Jeroen Bosch met allemaal bizarre koppen erop; dit is helemaal leeg. Anderzijds straalt Jezus precies dezelfde rust en vrede uit.

Maar wat mij het meeste raakte is de volstrekte eenzaamheid die het uitstraalt: een paar grassprieten en een paar stenen, meer niet. In een lege wereld gaat hij zijn weg. Verlatenheid is het gevoel dat hierdoor wordt opgeroepen.

Het blijft toch wel heel bizar en voor buitenstaanders onbegrijpelijk, dat we in hem Gods aangezicht hebben gezien. Het blijft voor deze wereld een heel vreemd en onhanteerbaar godsbeeld. Daarom koos ik als tekst deze woorden van Huub Oosterhuis erbij:

‘Gij vertoont U niet met macht en majesteit.
In weerwil van onze bedenkingen en dromen
zijt Gij machteloos en dwaas geworden in Jezus, uw zoon’