Volmaakt als God

-
Mt. 5,48 Wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is...

Volmaakte mensen – ooit tegengekomen? En: beviel het? Misschien dachten we het wel eens van onszelf; dat het met ons best wel meeviel. Tot we een keer een grote fout maakten tegenover mensen. Dan schrik je van jezelf: ben ik dat? Kan ik zó reageren? Dan ontdek je dat je niet volmaakt bent. Misschien hebben we eens vervelend gedaan naar mensen, naar een eigen kind misschien. Daar kun je dan zó verschrikkelijk spijt van hebben! Dan ontdek je dat je niet volmaakt bent....

Ja, maar geen mens is toch volmaakt? zeggen we dan als excuus.... Als ze al bestaan, wat zijn dat dan: volmaakte mensen? Zijn dat mensen die nóóit een fout maken? Zijn het heiligen? Ja, maar: maken heiligen nooit fouten dan? Zondigen die nooit? Vergeet het maar; wie zonder zonde is, werpe de eerste steen – zei Jezus. En niemand gooide een steen....

Toch zegt Jezus: wees dus volmaakt, zoals jullie hemelse vader volmaakt is. Volmaakte aardse vaders bestaan niet, dat weten we maar al te goed. Je kunt nog zo’n aardige va-der gehad hebben die goed was voor z’n kinderen – maar volmaakt was ‘ie niet! Je kunt ook een beest van een vader hebben gehad – maar laten we het daar maar niet over hebben...

Wees dus volmaakt, zoals je hemelse vader volmaakt is. Wat is dat dan eigenlijk: vol-maakt? Op wat voor manier is God volmaakt, eigenlijk? Dat is: dat God maar één ding wil, maar één ding op het oog heeft: dat het ons góed zal gaan – ondanks al die donkere krachten in deze wereld. Volmaakt zijn is: op één ding gericht zijn, met onverdeeld hart.

Kijken we weer naar ons zelf; leven wij met onverdeeld hart? Hebben we nooit bijbedoe-lingen? Spreken we met mensen en zeggen we van alles zònder een bijbedoeling? Mensen voelen dat; kinderen merken het: als je tòch een bijbedoeling hebt, een verborgen agenda. We merken het, we voelen het of iemand zichzelf is in wat zij doet of zegt; of iemand echt en authentiek is. Want anders denk je: hier klòpt iets niet, dit is niet zuiver!

Maar als dat al kan, hoe dóe je dat dan: volmaakt zijn? Daarvan geeft Jezus een paar heel verrassende voorbeelden:

- geen kwaad met kwaad vergelden

- geef iemand méér dan zij vraagt

- loop niet de gevraagde één mijl met iemand op, maar twee mijl

- vraagt iemand iets van je, geef dan royaal, méér dan hij vraagt!

- heb niet alleen vrienden en familie lief, maar ook je vijanden!

Zo doe je méér dan het gewone; méér dan mensen van je verwachten. Dat is heel ver-rassend! Dat kan mensen helemaal op het verkeerde been zetten. Soms kan hen dat blij of gelukkig maken. Of ze gaan misschien vragen stellen van: hé, waarom doe jij méér dan het gewone, waarom leef jij zo en niet anders? Waarom leef je met en voor anderen, en niet alleen voor jezelf?

Ach, zeggen we dan misschien, als God zó ontzettend goed is voor allen, en als God zijn zon laat opgaan over goeden en slechten, waarom zou ik het dan ook niet doen? Probeer eens zo verràssend te leven, en méér te doen dan het gewone!

Als God zo op één ding gericht is, op het heil en welzijn van mensen, waarom zou ik dan niet op één ding gericht zijn? Waarom zou ik bijbedoelingen hebben of verborgen agen-da’s? Waarom zou ik iemand in de val willen lokken i.p.v. open te zijn en te ontdekken wat voor moois er allemaal in die ene mens verborgen ligt?

Als wij zuiver van hart zijn, dan straalt dat uit op de mensen om ons heen. Dan gaan we nog mooie, verrassende en bijzondere dingen beleven...
-